Roos Dag van operatie.
   
Home

Dag van de operatie Maandag 14 juli 2008.

Vannacht heb ik heel goed geslapen, ik ben om 0.00 uur lekker mijn bedje ingedoken
(lekker onder mijn eigen dekbed en op mijn eigen hoofdkussen ben ik toch een beetje thuis)

Om 6.00 uur werd ik voor de eerste keer wakker, ik heb heerlijk geslapen en dat zonder slaappil!, nog lekker even na liggen soezen en om 7.00 uur de douche ingestapt,
met betadine zeep de plaats van ingreep ingesopt (taille en buik) lekker tandjes gepoetst,
spoelen en vooral niet doorslikken!

Ik heb wel nu al honger! Damn…das lastig…en het duurt nog zo lang voordat
ik onder zeil mag gaan…maar ja goed wen er maar vast aan…voorlopig kun je het eten,
drinken en roken gewoon shaken dame!
Ik ben nog behoorlijk relaxed, in tegenstelling tot gisteravond,
dat vond ik tot nu toe het moeilijkste…

Vandaag krijg ik internet en mijn telefoon word gerepareerd, heb ik toch een beetje afleiding!

Het is inmiddels al rond negenen…en ik voel me steeds meer zieliger worden, ik mis mijn gezin, mag niets hebben, en stort lichtelijk in van de spanning, en ja hoor…daar zijn ze weer die waterlanders! Ik was helemaal in de put, de zaalarts kwam langs en besloot mij alvast een kalmering tabletje te geven…nou kalmerend is hij zeker want vanaf 10.00 uur weet ik helemaal niks meer! Helemaal out! Ik heb nog een keer of vier met mijn moeder gebeld,
en nog een half uur met yvonne…maar shoot me…ik weet er niks meer van!
Het eerste wat ik me vaag en toch duidelijk kan herinneren is 14.17 uur…
ik dacht dat ik met mijn bed in een bezemkast stond hahahah waar ze het infuus gingen inbrengen en een ruggenprik zetten…jeetje dat was mij niet verteld hoor…
het infuus viel mee, het werd eerst verdoofd voordat het infuus erin ging…
appeltje eitje dus…maar die ruggenprik! Autsch…die was echt gemeen,
maar was zo gebeurd, achteraf was ik erg blij met deze prik,
het bleek de aansluiting te zijn van de pijnpomp!
Een heel dun slangetje wat in je ruggenmerg word geplaatst,
zodat je de pijn achteraf zelf kan beheersen...heerlijk!

Ook het binnenrijden in de OK kan ik me als een vaag fragment herinneren…
ik zag de dokter staan, bedenkend kijken naar mijn röntgenfoto, die herkende ik meteen…
en ik zei met een dubbele tong (leek wel een dronken vent) “hallo dokter…
das niet echt de allermooiste van mij hoor” en…ploep weg was gaby!

’s Avonds werd ik heel moeilijk wakker…ik zat echt kilometers ver, en toch wist ik dat mijn moeder en Erik er waren, alleen voelde het alsof er een dikke laag ijs tussen ons in zat…
en ik besefte dat het gebeurt was, en gelukkig voelde ik helemaal niks!
YES dat viel toch best mee!
Ik was ook meteen weer foetsie…rond de klok van 22.15 uur kwam ik pas echt
weer terug in de bewoonde wereld, ik voelde meteen iets in mijn keel…ik dacht was da?
Het was de maagsonde! Viel best mee, maar je moet wel even weten wat
er in je strotje dwarszit hahahahahaha…de nachtzuster was heel lief voor me…
Hilda heette ze…en zij gaf me de hele nacht zo’n lekker schuimrubber lolly die ik heerlijk kon soppen in water zodat mijn mond vochtig bleef, natuurlijk nam ik af en toe ook
stiekem even een slokje, mocht niet...maar ja zo’n sonde vergt dan ook wel wat en het viel allemaal heel goed, zo had ik tegen het eind van de volgende morgen
al zeker 1 glas bij elkaar ingeslikt hahahah en het ging gelukkig goed!

Mijn verhaal
Foto album
De ingreep
Dag van opname
Dag van operatie
Na de operatie
2,5 jaar na de operatie
Links
Contact