Op 12 jarige leeftijd, is bij mij scoliose geconstateerd door de schoolarts.

Ik ben meteen doorverwezen naar Orthopeed Dokter Thio in Bergen op Zoom,
van deze arts kreeg ik een korset/brace aangemeten omdat de kromming in mijn wervelkolom ruim 20 graden was, deze moest ik gedurende 4 jaar voor de nachten dragen
(omdat het niet erg praktisch zit om overdag ook maar iets mee te kunnen doen) een hard kunststof korset, die van onder mijn borsten tot aan mijn schaambeen liep,
met een grote knop aan mijn linkerheup/bovenbeen. Een vreselijk ding, zeker als je bedenkt hoe dat ding dan omgedaan moest worden, mijn moeder moest mij altijd helpen om hem aan te doen, omdat de sluiting aan de achterzijde zat, twee grote sterke klittenbanden,
die mijn moeder zó hard moest aantrekken,
dat ik zeker 10 seconden zonder longinhoud stond bij te komen, zo strak was dat!

Maar goed het was voor een goed doel..na vier jaar was de wervelkolom nog steeds stabiel en enigszins gecorrigeerd, er leek geen gevaar meer te zijn voor verdere verkrommingen, ik was immers uitgegroeid volgens de dokter, ik mocht hem af! Jippie! Ik moest hem een jaar achterwege laten, en na een jaar dus weer op controle komen,
dit bezoek was het begin van veel ellende die mij te wachten stond in de nabije toekomst.

Ik kwam dus op controle bij de orthopeed, de arts vroeg mij wat ik kwam doen,
dus ik zeg: “nou het is een jaar geleden dat ik mijn korset voor het laatst om had,
en ik kom voor mijn controle” Nou wat er toen gebeurde zal ik van mijn leven niet meer vergeten…de arts beweerde gewoon doodleuk dat ik helemaal nooit een korset van hem gehad had!, en bleef voet bij stuk houden, ik sloeg dicht (en dat gebeurt me echt niet vaak)
maar ik wist niks meer te zeggen! Ik ben naar huis gegaan en heb meteen een afspraak gemaakt bij de huisarts, hem het verhaal uitgelegd, waarop hij vervolgens meteen in de telefoon klom
waar ik bij zat, en de arts van het ziekenhuis compleet de huid vol ging schelden!,
nou je begrijpt die arts wilde ik dus niet meer! Dus naar zijn collega Dokter Vosmeer,
nou die was zo hypocriet dat hij zijn handen boven het hoofd van zijn collega hield,
ik kwam in Bergen op Zoom dus niet verder, wat nu dacht ik! Een second opinie aangevraagd in het toenmalige Dijkzicht in Rotterdam (is nu Erasmus) bij Dokter Steenbeek,
die heeft meteen een röntgenfoto van mijn hand skelet laten maken,
daaraan kunnen ze zien of je uitgegroeid bent of niet, ik was dus nog niet uitgegroeid!
Deze dokter kon mij niet opereren naar zijn zeggen,
want dan moest hij mij diagonaal via de voorzijde helemaal openmaken,
en de gehele wervelkolom van boven tot onder vastzetten, daar vond hij mij te jong voor,
dus ik moest er voorlopig maar even mee leren leven, een man zoeken, trouwen en kindjes krijgen, als ik dan op mijn 30e nog steeds óf meer last zou krijgen,
dan moest ik maar terugkomen.

Dat was mijn laatste controle dus… het ging nog jaren redelijk goed,
ik heb een lieve man gevonden waarmee ik ook getrouwd ben,
en samen hebben we dus ook kindertjes gekregen...
in het werk echter liep ik steeds meer tegen problemen aan,
ik kon niet gewoon mijn werk doen zoals ieder ander dat deed,
ik kreeg meer last, en steeds vaker...dus ik ben heel veel ziek geweest,
ik ben 15 jaar geleden gekeurd, en had de status arbeidsgehandicapt,
ik was maar voor 15% afgekeurd, dus ik werd geacht gewoon weer aan het werk te gaan,
ik vond het werken geen enkel probleem, ik ben een heel sociaal iemand en hou wel van een beetje aanpakken, ik heb heel wat baantjes gehad, het was gewoon een kwestie van uitproberen en kijken hoe het gaat…ik heb baantjes in de horeca gehad, als inpakster,
chauffeuse van automaterialen, aan een lasrobot gewerkt , schoonmaakwerk gedaan, administratief werk gedaan en nog talloze baantjes…ik heb van alles geprobeerd en steeds weer dezelfde problemen, ik had dan wel mijn beperkingen, maar dat was alleen op papier mogelijk in de praktijk werkt dat toch wel even aan beetje anders. Ik kreeg hierbij dan ook geen enkele steun, alleen een berg kritiek en opmerkingen als: “kom op joh! Je bent een gezonde jonge meid!”
ook bij de bedrijfsvereniging was dat steeds zo, ik werd steeds weer aan het werk gestuurd,
ik ben in 2002 een opleiding kapster gaan doen en liep stage bij een hele leuke kapsalon waar
ik eindelijk voor de eerste keer wél begrip kreeg, gelukkig is deze bazin nog steeds een leuke vriendin gebleven. Tijdens deze stage raakte ik zwanger van onze jongste spruit,
het leek goed te combineren tot ik last kreeg van instabiele bekkenbodem,
en ja hoor je raad het al…ik lag er weer uit! In 2004 is Diego geboren en sindsdien voelde ik me steeds slechter worden, in 2006 werd het zo vervelend dat ik maar eens terug ben gegaan naar de huisarts, ik legde hem uit dat het voelde alsof mijn wervelkolom doorhing als ik op mijn rug of buik lag, nou dit kon natuurlijk niet want alles zit zo goed vast met spieren, wat ik beweerde kon niet, oké dacht ik, je zal wel gelijk hebben!, en heb me erbij neergelegd…voor een poosje dan, want het zat me dus echt niet lekker ik ben in Oktober van 2006 naar
Orthopeed Dokter Ogink in Roosendaal gegaan om toch eens een check-up te doen,
foto’s gemaakten jeetje wat schrok ik daarvan!
Waar vroeger 1 kromming van 20 graden te zien was, waren er nu ineens 3 krommingen!!
De onderste die vroeger 20 graden was,
was nu veranderd in een kromming van 45 graden, (gewoon bijna haaks)
daarboven zat er eentje van 22 graden en daarboven begon zich alweer een
nieuwe kromming te vormen die inmiddels al 5 graden was, zelfs deze dokter zei meteen…
hier begeef ik mij niet aan!
Ik stuur je door naar mijn collega van de Maartenskliniek in Nijmegen dokter de Kleuver.
Dubbel schrikken dus!
Een dokter die er niets aan durft te doen en dan ook nog eens naar Nijmegen???

In April van 2007 kon ik eindelijk terecht in Nijmegen, en ja hoor de bevinding van Dokter de Kleuver was hetzelfde als die van Dokter Ogink, alleen kon hij mij wel helpen! Ik moest maar even een bending opname doen (een Röntgenfoto van de hele wervelkolom) en een MRI scan, die mocht gelukkig in Roosendaal gedaan worden zodat ik niet weer twee uur hoefde te rijden,
in Mei van 2007 heb ik de MRI laten maken en ben in Augustus 2007 weer voor de tweede controle geweest, Dokter de Kleuver zei dat een operatie zeker noodzakelijk was,
maar dat hij mij niet eerder wilde opereren voordat ik gestopt was met roken,
de volgende missie was dus,
de strijd aan gaan met het roken, als ik dan eenmaal gestopt was,
dan mocht ik bellen en dan pas zou ik op de wachtlijst gezet worden,
nou het is een hel geworden! Ik kon niet stoppen, hoe harder er werd gezegd stoppen!
Hoe meer ik ging roken, heel veel geprobeerd en afgebouwd, maar van stoppen was zeker geen sprake, het lukte mij niet…ik kreeg er alleen maar meer stress van en dus meer spierpijnen
en pijn op de grote zwakke plek, ik had dus én mijn rug,
én de frustratie en angst van dat roken, want als ik niet zou stoppen,
dan zou het langer duren voordat ik geholpen zou worden…ik was de wanhoop nabij!
Ik kreeg toen van anderen te horen dat men in België minder streng zijn met roken,
en dus ben ik gaan informeren, ook mijn huisarts was razend! En raadde mij zeker aan om naar Antwerpen te gaan, dus toen heb ik de knoop doorgehakt en ben een afspraak gaan maken in Antwerpen bij dokter Michielsen, het duurde 6 weken voordat ik terecht kon,
nou dat was al heel snel vond ik!
Op 18 April dit jaar kwam ik dus bij dokter Michielsen, en wat een lieve man is dit!
Hij heeft alles heel goed uitgelegd, met gewoon normale logische teksten!
Geen gezeur met moeilijke woorden, hij was leuk, lief en grappig!
De klik was er meteen en ik vertrouw hem volledig!
Er werd meteen een afspraak gemaakt voor een pre-operatief onderzoek
en de datum waarop de operatie zou gaan plaatsvinden,
en dat is op 14 juli 2008! YES YES YES…

Ik heb ook al weer veel geleerd in dat ene gesprek…ons was altijd verteld dat ik
een aangeboren scoliose had, dus niet! Nee het is een idiopathische scoliose,
wat feitelijk inhoud, dat de kromming is gaan vormen zonder dat ze daar enige aanwijsbare redenen voor kunnen vinden, en eindelijk is mij duidelijk wát het nou het probleem is…
mijn onderste twee wervels hebben al helemaal geen functie meer...
de tussenwervelschijf tussen beiden, is heel erg ziek, die ziet ook zwart op de MRI scan,
de kleur hoort eigenlijk gewoon wit te zijn, omdat het risico bestaat dat
deze tussenwervelschijf kan breken of kapot kan gaan en in mijn zenuwen terecht kan komen, gaan ze de volgende operatie toepassen:

Ze opereren via de voorzijde (eigenlijk via de zijkant in mijn rechter taille, dus half voor en half achter) dan halen ze eerst een gedeelte rib weg, en die bewaren ze even, dan gaan ze de tussenwervelschijven van de drie wervels boven de eerste twee verwijderen en dan die drie wervels stutten met mijn eigen rib, dan gaan ze vervolgens de kromming terug corrigeren naar ongeveer 10 graden en dan die drie wervels vastzetten met stalen pinnen, wat een bouwvakkers he? Deze operatie heeft vele voordelen voor mij…ik mag meteen alle houdingen weer aannemen na de operatie (voor zover mogelijk natuurlijk) ik mag gelukkig ook zitten,
moet ik wel opbouwen natuurlijk..ik ben zelf nog behoorlijk flexibel in mijn gewrichten
(en dat op mijn leeftijd! Lol)
dus ook dat bied voordelen én ik ben vrij tenger van postuur, zo heeft de dokter ze graag,
want met het insnijden zijn ze meteen op plaats van bestemming!
En er hoeft niet veel weefsel te herstellen, ook een voordeel van deze operatie is,
dat ze veel spierweefsel kunnen sparen, zodat je eerder herstelt.
Maar wat deze operatie eigenlijk voor functie heeft, is dat de druk van de onderste
twee wervels word weggenomen, zodat de kans kleiner is dat mijn tussenwervelschijf stuk gaat, nu zou je denken, waarom halen ze die dan niet gewoon weg?
Nou omdat ze dan heel diep in het bekken moeten opereren en dat doen ze liever niet,
want dan ben ik zeker heel erg beperkt in mijn bewegen, en omdat ik eigenlijk voor deze operatie al te oud ben, maar voor mijn gezin nog een jonge moeder ben, lijkt dit de beste oplossing!
De pijn zal er altijd blijven die kan niet weg geopereerd worden,
net zoals je roken niet kunt weg opereren!, maar al met al, zal ik hier zeker veel mee vooruit gaan! Ik zal een wespentaille hebben (net als CHER) alleen heeft het haar veel geld gekost,
mij kost het alleen een rib uit mijn lijf hahahaha…ik zal weer 4 cm langer zijn,
ik ben namelijk gewoon de afgelopen tien jaar 4 cm gekrompen door de kromming,
mijn scoliose zal niet verder door kunnen groeien, en mijn rechter schouder zal ook weer mooi recht zijn, die hangt nu af, heel lastig als je bandjes van bikini, bh, topjes
en tassen steeds eraf vallen…kortom dus heel veel voordelen!

Ik heb erg veel zin in de operatie, ik ben er gewoon heel erg toe
en heb er ook echt naartoe geleefd! Ik ga alles bijhouden,
met foto’s en verslagen vanaf de dag van opname tot ver daarna….

Ik hoop dat je af en toe nog eens een kijkje komt nemen, hoe het verder gaat verlopen!

Groetjes van Gaby